Superkwęk (oryg. Paperinik) - drugie wcielenie Kaczora Donalda, bohater, broniący mieszkańców Kaczogrodu przed przestępcami, często współpracujący z policją. Lenistwo i ciągłe drzemki Donalda znajdują tu wytłumaczenie w nocnej pracy w charakterze superbohatera. Prawdziwa tożsamość Superkwęka jest tajemnicą; Donald chroniąc swoją podwójną tożsamość, nazywa go swoim przyjacielem.
Dbając o swoją sekretną tożsamość, Superkwęk udając się na kolejne misje, zastępuje Donalda robotem metalowym, lub dmuchanym z nagranym głosem. Wszystkie te wynalazki są dziełem Diodaka. Czasami Superkwęk daje się złapać, np. w komiksie "Superkwęk i Musująca Wojna" o mało nie został zdemaskowany przez siostrzeńców.
Inne nazwy[]
W oryginalnej wersji włoskiej Superkwęk jest nazywany Paperinik; angielskie odpowiedniki to: Duck Avenger (w komiksie stworzonym dla magazynu "Disney's Adventures", później użyty w kilku amerykańskich przekładach), Superduck (większość angielskich tłumaczeń korzysta z tego odpowiednika), PK (są trzy wytłumaczenia - w grze na Playstation 2/Gamecube'a, jest to skrót od "Platyrhyncos Kineticus", co ma oznaczać "Żwawą Kaczkę", w komiksie dołączonym do tej gry Donald nazwał się tak w ferworze walki po zobaczeniu kodu z tyłu X-transformera, lub w mobilnej grze jako skrót od "Phantom Duck").
Biografia[]
Według komiksów[1] Donald zaczął być Superkwękiem, gdy odziedziczył Różaną Rezydencję, dawną siedzibę Kwantomasa, legendarnego kaczogrodzkiego złodzieja-dżentelmena, który okradał bogatych mieszkańców miasta (w czym był podobny do Robin Hooda). W rzeczywistości prawowitym spadkobiercą miał być jego kuzyn Goguś Kwabotyn. Po przybyciu do zrujnowanej posiadłości kaczor odnalazł w fotelu przebranie Kwantomasa oraz list do osoby, która miała go odnaleźć. Za namową kaczor postanowił zostać superbohaterem o imieniu Superkwęk - jednak w przeciwieństwie do Kwantomasa postanowił chronić porządku w mieście, a nie zostać grabieżcą. Jego pierwszą "misją" było zemszczenie się na jego wujku Sknerusie McKwaczu oraz na Gogusiu. Opis jak Donald stał się Superkwękiem w polskim przekładzie znajduje się w tomie "Bohater z rezerwy" oraz "Czas Niespodzianek"
Wygląd[]
Strój Superkwęka (czarny kombinezon, skórzany pas na broń z okrągłą, żółtą klamrą, żółte buty i granatowa peleryna z czerwoną podszewką) jest kopią ubioru Kwantomasa. Jedyną różnicę stanowi nakrycie głowy Superkwęka - słynny marynarski beret Kaczora Donalda oraz czarna maska (Kwantomas używał granatowej, podobnej do kominiarki).
Żółta klamra na pasku służy mu do przechowywania sznura bądź sprężynowej metalowej pięści; peleryna amortyzuje uderzenia i jest miejscem przechowywania płytki, która pozwala na modyfikowanie dowolnego systemu informatycznego. W butach Superkwęka ukryte są zwykle małe rakiety bądź śmigła, umożliwiające latanie, a także mechanizm pozwalający na dalekie skoki.
Osobowość[]
W największej liczbie komiksów Superkwęk łączy w sobie cechy superbohatera i cechy Donalda. Z jednej strony jest sprytny, odważny i potrafi świetnie walczyć, z drugiej- bywa niezdarny. Jest przedstawiony nieco z przymrużeniem oka, ale i tak prezentuje się jako nieustraszony obrońca Kaczogrodu, zawsze wygrywający z przestępcami. Z pewnością nie jest to parodia znanych superherosów, tak jak A-Te 7 jest wyraźną parodią Jamesa Bonda. Tajemnicą pozostaje fakt, jakim cudem Superkwęk jest tak wysportowany, skoro Donald całe dnie spędza na hamaku i nie dba o kondycję.
W niektórych najnowszych historiach osobowość bohatera zmienia się. Staje się bardziej gorzki, a jego charakter ulega rozbudowaniu. Jako że bierze udział w poważniejszych misjach, jest bystrzejszy i bardziej podejrzliwy niż dotychczas. Jest także niezwykle wytrwały i nie odpuści raz postawionego celu. Nienawidzi bezczynności, nierzadko rzuca ironiczne komentarze i lubi przekomarzać się ze sztuczną inteligencją, wbudowaną m. in. w jego samochód, która pomaga mu w misjach, dostarczając informacji. Cechuje go także sentymentalność i bezgraniczne przywiązanie do siostrzeńców.
Metamorfoza Superkwęka[]
I wersja[]
Pierwsza wersja to ta, którą przedstawiał duet Martina-De Vita oraz autorzy, którzy bezpośrednio kontynuowali ich pracę. Historie te mają mroczny i ponury klimat, a Superkwęk czasem działa na granicy prawa. Komiksy z tego okresu powstawały mniej więcej w latach 1969-1980.
II wersja[]
Inni twórcy tworzyli i obecnie tworzą historie, w których Superkwęk jawi się jako nieskazitelny obrońca Kaczogrodu, przyzywany odpowiednim sygnałem (łudząco podobnym do logo Batmana) pojawiającym się na niebie. Nie jest to już diaboliczny mścicel wykreowany przez Martinę, który terroryzował opinię publiczną, ale bohater w służbie prawa i sprawiedliwości. Jak już wspomniano, ta wersja Superkwęka pojawiła się z pewnością w największej liczbie historyjek. Komiksy z tego okresu powstają od 1981 do dziś.
III wersja[]
Na fali sukcesów Indiany Jonesa Superwkęk także stał się poszukiwaczem przygód i odkrywcą, towarzyszącym Sknerusowi McKwaczowi czy Gladiuszowi Kwaczyńskiemu w odkrywaniu skarbów i opuszczonych cywilizacji.
IV wersja[]
W 1996 roku powstała gazeta "Paperinik New Adventures", w której superbohater przechodzi zdecydowaną przemianę. Superkwęk nie musi już bronić nie tylko Kaczogrodu; zmuszony jest chronić całą Ziemię. Wyraźnie dystansuje się od swojej klasycznej wersji, a nawet wydaje się być uczestnikiem trzeciej sagi, w której jego przeszłość związana z Kwantomasem i Willą Norą nie istnieje.
Sprzęt[]
Superkwęk używa "służbowo" Trzystatrzynastki, jednakże gdy w nocy staje się wehikułem superbohatera, ulega pewnym zmianom. W swoim systemie ma wbudowane opcje latania, funkcja promieni laserowych itp. Także numer rejestracyjny zostaje zmieniony z "313" na "X".
Do walki z przestępczością bohater używa elektronicznych urządzeń skonstruowanych przez Diodaka (zwykle są to laserowe pistolety o różnym działaniu: rozweselającym, roztkliwiającym, skaczącym, katarowym itd.). W IV wersji Superkwęk posiada specjalną tarczę, umocowaną na rękawicy (kaczor nosi ją na prawej ręce). Jest ona dobrą ochroną przed gradem pocisków, ale pełni także szereg innych funkcji, m. in umożliwia bohaterowi latanie, wysyła promień ogłuszający osobę, na którą jest skierowany, a także inny rodzaj pocisków. Posiada ona być może nawet za wiele funkcji i sprawia, że wszystkie pozostałe bronie są w zasadzie bezużyteczne. Superkwęk ma także w swoim arsenale: bombę dymną, elektroniczny nóż pozwalający przeciąć każdy materiał, klucz pasujący do każdego zamka, opalizujący gaz, który zmienia kolor samochodu w kilka sekund, broń generującą niewielki wstrząs elektryczny, który uderza wroga, rakietowy plecak, superlepkie przyssawki, przydatne podczas wspinana się po budynkach, i wiele innych.
Relacje[]
Diodak[]
Prawdę o tożsamości Superkwęka zna jedynie Diodak, wynalazca i przyjaciel Donalda, który konstruuje dla niego urządzenia do walki z przestępczością. Nie jest to jednak regułą - w niektórych komiksach Diodak nie zna sekretnej tożsamości Superkwęka i po wykonaniu swoich zadań dla niego wykonanych zażywa tabletki na zapomnienie - Cuk-Kasy.
Kwantomas[]
Superkwęk pierwszy raz spotyka Kwantomasa (w komiksie nazywany był Kwantomasem) w komiksie "Przeszłość bez przyszłości", kiedy przez wynalazek Diodaka cofa się w czasie.
Ciekawostki[]
- Debiut postaci nastąpił w 1969 roku, w komiksie "Paperinik il diabolico vendicatore". Scenariusz do niego napisali Elisa Penna i Guido Martina, natomiast rysunki wykonał Giovan Battista Carpi.
- Jego wrogiem jest Kaczuś, przyjaciel Siostrzeńców, Donalda i Sknerusa.
- Czasami ma pomocnika, Primusa. W komiksie "Nowy bohater" pojawia się nowy superbohater, Mas K.
Referencje[]
- ↑ Historia jest pokazana w trzech komiksach: pierwszym z Superkwękiem, komiksie The Legacy (pl. Narodziny herosa), wydanym w 57 tomie pisma Gigant Poleca, oraz w komiksie "Mogło być różnie (oryg/wł. Paperinik e i destini di un eroe), wydanym w 189 wydaniu "Gigant Poleca", w komiksie tym pokazane są również alternatywne wersje tej historii.