H. Bogarto (wł. Umperio Bogarto) – stworzony w 1982 roku przez Carlo Chendiego i Giorgio Cavazzano pechowy detektyw. Zadebiutował w historii "Zio Paperone e la moneta disco volante". Wraz z Dziobasem prowadzą agencję detektywistyczną. Z jego usług często korzystają Kwak O'Kej, Sknerus McKwacz czy Kaczor Donald.

Wygląd i osobowość[]
Nazwisko i aparycja bohatera w oczywisty sposób nawiązują do słynnego aktora Humphreya Bogarto. Kaczor zawsze ma na sobie żółty prochowiec i pomarańczowy (w innym coloringu- również żółty) kapelusz z bardzo szerokim rondem. Wyróżnia się ponadto zieloną muszką i biało-czerwonymi butami. Jest dosyć gruby.
Bogarto jest przekonany o swojej odwadze i wyjątkowości. Tak naprawdę jednak ma tchórzliwe usposobienie. Ponadto jest drażliwy na punkcie swojego wyglądu- uważa, że nie jest otyły, tylko dobrze zbudowany. Wraz z Dziobasem rozwiązuje większość zagadek właściwie przez przypadek.
Rodzina[]
Z komiksu "Moje imię to Niszczyciel" (org. "Elementare, Paperoga!: il mio nome e Deleterio") dowiadujemy się, że Bogarto ma pięciu braci. Niszczyciel jako jedyny nie został detektywem, święcąc triumfy w innych dziedzinach: zdobył dylom z wyróżnieniem m. in. w dziedzinach fizyki i fizolofii, został kaczorem roku, przyznano mu Nagrodę Skobla. Jednak brat nim gardził i uznał go za równego sobie dopiero wtedy, gdy Niszczyciel został tajnym agentem. Widać tu irracjonalne przywiązanie do tradycji rodzinnej i zarozumialstwo Bogarto.