Babcia Kaczka (właśc. Anetta Doretta Lizetta Kwaczak (ang. Elvira Coot, częściej: Grandma Duck, ur. 1855 w Kaczogrodzie) – babcia Kaczora Donalda, Gogusia Kwabotyna, Dziobasa i Delli. Jest córką Gertrudy Perliczek i Profesora Kwalutka Kwaczaka, syna Korneliusza Kwaczaka oraz żoną Kaczora Abrahama. Jej bratem jest Kwakier Kwaczak. Posiada dwóch synów: Kaczora Kwaczymona, (ojca Donalda) i Kupermajczaka, (ojca Dziobasa), oraz jedną córkę: Dafnię (matkę Gogusia).
Kiedy Donald był jeszcze dzieckiem, z niewiadomych powodów był przez nią wychowywany.
Jeździ starym samochodem marki Detroit Electric, czasem też furgonetką. Prowadzi farmę w Kuperkowie, gdzie pomaga jej Gęgul Gęg, kuzyn Donalda.
Wygląd i Osobowość[]
Jest zaradną, pracowitą staruszką, lecz nie jest to wbrew pozorom bohaterka jednowymiarowa. Nienawidzi bezczynności, dlatego irytuje ją lenistwo Gęgula. Charakteryzuje się dużym poczuciem honoru i twardym kręgosłupem moralnym. Ma silną osobowość. Jednocześnie jest bardzo gościnna i doskonale gotuje, co jej rodzina potrafi docenić. Jest także niezwykle uparta. Jak każda postać ma swoje wady. Główną jest staroświeckość (np. w jednym z wczesnych komiksów płaciła... pieniędzmi konfederacji). Ma siwe włosy (w niektórych wersjach blond, w zależności od kolorowania), spięte w kok. Jej strój to zazwyczaj czarna koszula z czerwonymi ściągaczami na rękawach i czarno-czerwone buty na obcasach.
Historia[]
Babcia Kaczka została wprowadzona do uniwersum przez Ala Taliaferro (który tworząc tę postać inspirował się swoją teściową, Donnie M. Wheaton). Po raz pierwszy pojawiła się w 1940, przedstawiona na portrecie w domu Donalda. Pomijając występy w paskach gazetowych, Babcia Kaczka zaczęła odgrywać coraz ważniejszą rolę w innych komiksach, gdzie można było zobaczyć, że żyje na farmie razem z Gęgulem, który jest bardzo leniwy i niewiele pracuje.